Wiersz
ten znajduje się w tomie Wojciecha Kudyby "Tyszowce i inne miasta",
Sopot 2005, str. 9.
Autor:
Wojciech Kudyba
Rozmowa
Rozmowa
jest jak podróż, zawsze w innym miejscu –
W
głębi Śródziemnomorza, w środku właśnie zaczętej historii;
Wciąż
trzeba jej szukać, odchodzić, powracać
Przeprawiać
się na Sycylię, pojutrze, codziennie.
Pociągiem,
statkiem, lekkim samolotem,
Wczesnym
rankiem, nagle zostawiać widoki.
Późną
jesienią poznać niemylny szlak
Wzdłuż
działów wodnych,
Przez
zamęt unosić jej łagodny promień:
Złociste
światło limfy, nurt krwi
W
autobusach, na promach, w roku dwa tysiące czwartym.
Lub
przeciwnie: ledwie zamknąwszy powieki,
W
chwili, która może okazać się wieczna,
Poczuć
jak niesie – niczym wielki, atlantycki wiatr:
Zawsze
do wewnątrz.
Ruch
bywa wtedy rodzajem rytmu,
Wędrówka
– słuchaniem.
Wiele
podróży ma taki charakter: muzyczny.
Tłumaczenie na język włoski: Bożena Zofia Kachel
Dialogo
Il dialogo è come un viaggio, sempre in un luogo diverso -
Nelle profondità del Mediterraneo,
proprio al centro della storia che è iniziata;
Di continuo bisogna cercarlo, andarsene,
tornare
traversare in Sicilia, posdomani,
quotidianamente.
In treno, con la nave, con un aereo leggero,
Di primo mattino, d’un tratto lasciare il panorama.
Alla fine d’autunno, lungo spartiacque,
Conoscere il sentiero che non t’inganna,
Sollevare nella confusione il suo tenue raggio:
La luce aurea della linfa, il flutto del sangue
In autobus, sui traghetti, nell'anno duemilaquattro.
Oppure al contrario: appena chiusi gli occhi,
In un attimo che può rivelarsi eterno,
Sentire come soffia – quasi come un grande vento atlantico:
Sempre all'interno.
Capita allora che il movimento sia come un ritmo,
Viaggiare è un ascolto.
Molti viaggi hanno siffatto carattere: musicale.